Neredeyse şüpheleniyorduk jenerasyonun karatından!*

(2014 Dünya Kupası Yazıları)

Az daha şüphe ediyorduk jenerasyonun karatından!

Hazard, Kompany, Courtois, Dembele, Fellaini, Lukaku, de Bruyne, Witsel gibi bir jenerasyon yakalayınca ve Avrupa Elemelerinde Hırvatistan’a, Sırbistan’a fark atarak Dünya Kupası’na gelince doğal olarak jenerasyon “altın” etiketini aldı. Ancak beklentinin en yüksek başaltı takımlardan biri olarak öyle bir ilk yarı oynadı ki, hayal kırıklığına hazırladı hepimizi. İlk yarıda topa %70 oranında sahipti, ancak üretkenlik sıfırdı. Bunda Cezayir’in harika alan savunmasının da payı büyük elbette. 4’lü defansın önündeki 4’lü blok ile uyumu Jose Mourinho’yu kıskandıracak türdendi.

Futbol kötü ama özgüven yerinde!

Belçika’daki aşırı düşük tempo ve her topu alanı televizyonunun başındaki bizler gibi ne yapacağının izlenmesi şaşırttı. Topa sahipken yardımlaşma ve pasa görünme ara ki bulasın. Haliyle de hücumda oyun tıkandı. Ancak kötü futbolun sürdüğü bu dakikalarda oyuncuların özgüveni ve rahatlığı dikkat çekiciydi, hatta biraz da sinir edici! Sanırsınız son iki kupanın şampiyonu! Ancak bu özgüvenli halini büyük artı olarak Belçika’nın hanesine yazmak gerek, ileriki maçlarda hayat kurtarır.

Wilmots’tan Mourinhovari hareketler!

Kenarda takımını tanımakta bizim kadar şaşkın görünen Marc Wilmots, ilk müdahaleyi devrede yaptı. Galibiyet golünü getiren Dries Mertens, hali sahada olsa çekilmez bir futbol oynayan Nacer Chadli’nin yerine girdi. Minik minik kımıldanma Wilmots’a yetmemiş olacak gibi Jose Mourinho’dan alıştığımız peş peşe değişikliklere gitti. Önce müthiş bir patlayıcılık örneği gösteren 95’li santrfor Divock Origi’yi aldı oyuna. 66’da kafaya çıktığı pozisyondaki deparı, bir anda getirdiği hareketlilik ve yarattığı algıyla 58 dakika sahada hayalet gibi dolaşan Lukaku’yu kendine getirmiş midir bilinmez ama sonraki maçlar için ciddi bir aday olduğu kesin.

Ve Fellaini oyuna girer!

Wilmots son değişikliğiyle de maçı değiştiren hamleyi yaptı. Ve bu andan sonra tam anlamıyla altın jenerasyon olduğunu hatırlayan takım, hücumda ne kadar üretken, ne kadar tehlikeli ve korkutucu olabileceğini gösterdi. Kötü Manchester United’in kötülerinden olan Marouane Fellaini, klasik kafa gollerinden birini attı. İstekli ve formda göründü, sanki kulübede kalmayacak gibi.

Az daha rekor geliyordu!

Maçı anlatan Birol Reçber’in de birkaç defa tekrar ettiği gibi Cezayir az daha istemediği bir rekora imza atıyordu. 517 dakika boyunca gol atamayan Bolivya’nın rekorunu kırmaya dakikalar kala Valencia’lı Sofiane Feghouli penaltıdan yetişti. Çok iyi bir savunma takımı görüntüsü veren Cezayir, Kosta Rika kadar olmasa da bıraktığı hoş etkisini sonuca taşıyabilirdi. Valid Halilhodzic hoca değişikliklere cevap vermekte gecikmeseydi belki yapabilirdi de. 

*http://fourfourtwo.com.tr/2014/06/17/neredeyse-supheleniyorduk-jenerasyonun-karatindan/